چگونه فضای داخلی بر رفتار ما تأثیر می گذارد؟

چگونه فضای داخلی بر رفتار ما تأثیر می گذارد؟
از آنجایی که بیشتر زندگی ما در داخل خانه سپری می شود، فضایی که در آن اقامت می کنیم نقش مهمی در رفتار روانی ما دارد. روانشناسی محیطی یا روانشناسی فضایی در واقع تعامل بین افراد و فضاهایی است که افراد در آنها زندگی می کنند. نور، رنگ ها، پیکربندی، مقیاس، تناسبات، آکوستیک و مواد به حواس فرد ارسال می شود و طیفی از احساسات و اعمال را ایجاد می کنند.
از القای گرما و ایمنی، تعریف رفاه، تا ایجاد یک محیط کاری مثبت و کارآمد، فضا می‌تواند تأثیر زیادی بر نحوه عمل یا احساس ما داشته باشد. بنابراین طراحی خلاقانه با توجه به نیازهای اجتماعی و روانی ساکنان باید در نظر گرفته شود. بخش خاصی از مغز شما به هندسه فضایی که در آن ساکن هستید (با تأثیر مستقیم بر ضمیر ناخودآگاه شما، کمک به احساسات و ادراکات شما) واکنش نشان می دهد. طراحی داخلی به بخشی ذاتی از روانشناسی افراد تبدیل شده است. اگرچه این تنها عامل دخیل نیست، اما فضای داخلی پیامدهای بزرگی دارد، و این مسئولیت معمار است که راه حل های ملموس را برای کاربران شکل دهد و این ایده ها را در سازه بگنجاند. بنابراین، ساختمان‌ها و فضاهای شهری باید قبل از هر چیز در اطراف ساکنانشان طراحی شوند. اهمیت معماری به عنوان محرکی برای سلامت جسمانی، فیزیولوژیکی و روانی امروزه به موضوعی قابل توجه تبدیل شده است.
عوامل کلیدی که معماران باید به آنها توجه کنند عبارتند از: ایمنی، ارتباط اجتماعی، سهولت حرکت و انگیزش حسی. اقدامات ملموس تر شامل نور، رنگ ها، آثار هنری، تهویه و غیره است. به عنوان مثال، برخی از اصول طراحی شامل تعادل، تناسب، تقارن و ریتم می توانند حس هماهنگی را ایجاد کنند. از طرفی رنگ ها منطق بسیار ساده ای پشت خود دارند، هر چه رنگ گرمتر باشد فضا فشرده تر می شود. رنگها می توانند احساس راحتی را برانگیزند یا ارتباط را تحریک کنند. نور تا حد زیادی به عملکرد بستگی دارد. نور کم، فضایی غم افزا را نشان می دهد در حالی که نور روشن ظاهر متحرک بزرگتری را مشخص می کند. نور طبیعی تولید و بازیابی را بر می انگیزد.
در حالی که برخی فضاها اضطراب شما را افزایش می دهند، برخی دیگر حس آرامش را برمی انگیزند و به نظر نمی رسد که شما دلیل آن را بدانید. در واقع، روانشناسی محیطی که همیشه مبتنی بر شواهد نیست، بیشتر بر تحقیق و تعامل افراد با محیط اطرافشان تمرکز دارد. برخی از این تأثیرات محیطی را نمی‌توانیم ببینیم یا لمس کنیم، اما تأثیر مستقیمی بر رفتار یا خلق و خوی ما دارند.
با در نظر گرفتن فرآیند طراحی، روانشناسی فضا می تواند منجر به بهره وری بهتر در پروژه های تجاری، فروش بیشتر در سرمایه گذاری های خرده فروشی و بهبود سریع در پیشرفت های مراقبت های بهداشتی شود. با این وجود، با فقدان دستورالعمل های صریح، کاربرد آن در معماری هنوز نامشخص است. این امر به شدت به حساسیت، خلاقیت و درک طراح بستگی دارد. بخشی از مسئله این است که بسیاری از کارها در این زمینه بیشتر روانشناختی یا رفتاری است و به راحتی به توصیه های طراحی خاصی تبدیل نمی شود. طراحی بسیار پیچیده است و افراد ساکن در این فضاها نیز همینطور هستند.
در جامعه مدرن ما که سرعت بیشتری نسبت به جامعه سنتی دارد، تجربیات آنی هستند و از این طریق، ما تجربیات طولانی مانند ارتباط با سنت و انباشت خرد در طول زمان را از دست می‌دهیم. برای احیای مجدد حس این رابطه و پرداختن به کمبود فعلی، ما ممکن است به طور مادی چنین رابطه ای را از طریق اشیای بی جان در محیط خود ایجاد کنیم. مثلاً: گچ بری دور بخاری و شومینه ممکن است به طور مادی آتش افسانه ای و موقعیتی را که برای بیان داستان ها فراهم کرده است رمزگذاری کند. به این ترتیب، رابطه فرد با اشیا می تواند تجسم حس تجربه باشد و آرزوی پیوند با سنت را برآورده سازد. بنابراین، هدف نهایی طراحی داخلی هدایت شناخت رفتاری انسان به روشی مثبت و رسیدن به تعادل پویای نسبتا هماهنگ از طریق تأثیر آن بر انسان از نظر تجربه کاربری و شرایط ذهنی است.
کلمات کلیدی
روانشناسی فضا